از مدارهای منطقی برای ساخت سخت‌افزار کامپیوتر و بسیاری محصولات دیگر استفاده می‌شود، که همگی آن‌ها را تحت نام سخت‌افزار دیجیتال (Digital Hardware) طبقه‌بندی می‌کنیم. نام دیجیتال از روش نمایش اطلاعات در کامپیوترها گرفته شده است، که در آن‌ها سیگنال‌های الکترونیکی به عنوان عدد تعبیر می‌شود.

فناوری ساخت و تولید سخت‌افزارهای دیجیتال در طول چند دهه‌ی گذشته به شدت دچار تحول شده است تا اواسط دهه‌ی 1960 مدارهای منطقی با مونتاژ کردن قطعات حجیم و منفصل، مانند ترانزیستورها و مقاومت‌های مجزا، ساخته می‌شدند. با اختراع مدارهای مجمع (Integrated Circuit-IC) امکان قرار دادن تعداد زیادی ترانزیستور (و بنابراین یک مدار کامل) روی یک تراشه‌ی نیمه هادی فراهم شد.

در ابتدا این مدارها چند ده ترانزیستور بیشتر نداشتند، ولی با تکامل فناوری ساخت IC آن‌ها هم به سمت پیچیده‌تر شدن رفتند. تراشه‌های مدار مجتمع روی یک قرص سیلیکونی ساخته می‌شوند.

در اغلب موارد، مدارهای منطقی را می‌توان به صورت تراشه‌های آماده در بازار پیدا کرد، که این موضوع باعث ساده‌ تر و کوتاه‌ تر شدن فرایند طراحی محصول نهایی می‌شود. طیف وسیعی از تراشه‌ها، از تراشه‌های ساده گرفته تا تراشه‌های فوق‌العاده پیچیده وجود دارد که کارکردهای مختلف مورد استفاده در سخت‌افزارهای دیجیتال را پیاده‌سازی می‌کنند. برای مطالعه بیشتر در مورد نحوه ساخت مدار منطقی، انواع آن و کاربردهای آن به صفحه مدار منطقی مراجعه کنید، در این صفحه هر آنچه که در مورد مدار منطقی باید بدانید گفته شده است.

درس مدار منطقی بعنوان یکی از دروس اصلی رشته کامپیوتر و یکی از مهمترین دروس مورد آزمون در کنکور ارشد و دکتری کامپیوتر، همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.

در این مجموعه مطالب می توانید علاوه بر آموزش جامع درس مدار منطقی به فیلم های آموزشی آن نیز دسترسی پیدا کنید. همچنین می توانید با قطعات کامپیوتری که در ساخت آن ها از انواع مدارات مجتمع و غیرمجتمع استفاده می شود نیز آشنا شوید.