سیستم عامل اندروید، یک سیستم عامل بر پایه ی لینوکس است که بیشتر بر روی گوشیهای هوشمند و تبلتها اجرا میشود. پلتفرم اندروید شامل یک سیستم عامل است که بر روی هستهی لینوکس ساخته شده است. همچنین دارای یک GUI، یک مرورگر وب و برنامههای کاربردی ای در سمت کاربر میباشد که قابل دانلود است. اگرچه امروزه بسیاری از گوشیهای هوشمند اندروید دارای سیستم QWERTY (صفحه کلیدی مانند کامپیوتر) هستند و بر روی صفحات بزرگ VGA کار میکنند. اما این سیستم عامل در ابتدا برای گوشیهای نسبتا ارزان قیمت با صفحه کلیدهای شمارهای (گوشی های قدیمی) ساخته شده بود.
اندروید (Android) بر پایه ی لایسنس متن باز Apache v2 منتشر شده است. همین امر باعث میشود که این سیستم عامل بتواند در ساختارهای گوناگونی برای دستگاههای مختلف توسعه داده شود. به عنوان مثال سیستم عامل اندروید برای کنسول یا دوربینهای دیجیتالی هم وجود دارد. همانطور که گفته شد، اندروید بر مبنای نرم افزار متن باز (Open Source)اوپن سورس یا متن باز چیست؟ اوپن سورس به چه معناست؟اوپن سورس یا متن باز چیست؟ این صفحه عالی به بررسی این موارد و همچنین تاریخچه نرم افزار متن باز و نحوه به کارگیری متن باز در توسعه نرم افزار پرداخته است ساخته شده است. البته اکثر دستگاههای اندرویدی در هنگام عرضه، سیستم عامل اندروید را به صورت پیشفرض نصب دارند. همچنین یکسری از نرم افزارهای کاربردی نیز در آنها نصب میشود. (مانند: Google Maps، YouTube، Google Chrome و Gmail)
تاریخچه و توسعه اندروید
اندروید در استارتاپ پالو آلتو (Palo Alto) تحت عنوان Android Inc بوجود آمد. در سال 2003 این سیستم عامل تولید شد تا بر روی دوربینهای دیجیتال کار کند. اما این تلاشها فراتر رفت تا بر روی بازار وسیع تری فعالیت کند و تنها محدود به دوربین دیجیتالی نباشد. در سال 2005، شرکت گوگل، Android Inc و کارمندان کلیدی این سیستم عامل را با قیمت 50 میلیون دلار خریداری کرد. گوگل پلتفرم اولیه تلفن همراه را با مزایای اصلی آن یعنی انعطاف پذیری و بروزرسانی، به تولید کنندگان گوشی و اپراتورهای تلفن همراه عرضه کرد.
زمانی که کمپانی Apple، آیفون (iPhone) را در سال 2007 منتشر کرد، گوگل در حال توسعهی سیستم عامل اندروید بود. قبل از آن، الگوی پیشنهاد شده برای گوشیهای اندروید، چیزی شبیه به گوشیهای بلک بری (BlackBerry) بود. یعنی گوشی دارای یک کیبورد دکمهای یا فیزیکی باشد و خبری از صفحهی لمسی (Touch Screen) نبود. اما با عرضه شدن گوشی آیفون که دارای صفحهی لمسی بود، بازار به طور کلی تغییر کرد و اندروید را مجبور کرد تا از صفحهی لمسی پشتیبانی کند. با این اوصاف شرکت HTC که در واقع اولین گوشی هوشمند اندرویدی را با نام HTC Dream ساخته بود، از کیبورد QWERTY بهره میبرد و در سال 2008 این گوشی را منتشر کرد و با انتقاد روبرو شد.
در اواخر سال 2007، اتحادی با نام OHA یا Open Handset Alliance شکل گرفت. OHA تشکیل شده از بیش از 30 کمپانی نرم افزاری، سخت افزاری و مخابراتی شامل Google، Qualcomm، Broadcom، HTC، Inter، Samsung، Motorola، Sprint، Texas Instruments، Japanese Wireless Carriers KDDI و NTT DoCoMo بود. هدف این اتحاد، کمک و مشارکت به توسعهی اولین پلتفرم متن باز برای دستگاههای تلفن همراه بود.
همزمان با شکل گرفتن این اتحاد، یعنی در نوامبر سال 2007، گوگل یک نسخهی بتا از اندروید، یعنی Android 1.0 را برای توسعه دهندگان منتشر کرد. همزمان با عرضه ی Android 1.5 در سال 2009 بود که اندروید نامهای انتخابی ورژنهای مختلف را با الگوی نام یک دسر قرار داد. مثلا اندروید 1.5 با نام کیک فنجونی یا Cupcake منتشر شد. یا اندروید 4.4 با نام KitKat و... به این ترتیب هر ورژن از اندروید نام یک دسر بود.
ویژگی های سیستم عامل اندروید
رابط کاربری (User Interface) پیشفرض اندروید، متکی به لمس کاربران بر صفحهی گوشی هوشمند، مانند ضربه زدن، کشیدن انگشت و... است. دستگاههای اندرویدی، بازخورد لمسی کاربران را از طریق هشدارهایی مانند لرزش یا ویبره به آنها پاسخ میدهد. به عنوان مثال اگر کاربر یک دکمهی ناوبری یا Navigation را کلیک کند، دستگاه میلرزد. هنگامی که کاربر دستگاهی را بوت میکند، سیستم عامل اندروید، صفحهی اصلی یا به اصطلاح Home Screen را نمایش میدهد. ابزارهای اولیه نیز در این صفحه ظاهر میشود که به آن Primary Navigation Hub نیز میگویند که از تعدادی ویجت و آیکن برنامهها تشکیل شده است. ویجتها نمایشگر اطلاعاتی هستند که به طور خودکار به روز رسانی میشوند. به عنوان مثال اپهای هواشناسی دارای یک ویجتی هستند که در Home Screen قرار دارند و دمای هر روز را به نمایش میگذارند.
صفحهی اصلی ممکن است متفاوت باشد. یعنی از دستگاه به دستگاه دیگر به طور کلی تغییر کند. این بستگی به شرکت سازندهی دستگاه و نسخهی اندروید نیز دارد. همچنین کاربران قادر هستند تا تم شخصی خود برای صفحهی اصلی، از طریف نصب نرم افزارهای مستقل از Google Play ایجاد کنند. در بالای صفحهی اصلی، نوار وضعیت یا Status Bar قرار دارد که اطلاعاتی راجع به دستگاه و اتصال آن را نمایش میدهد. به عنوان مثال شبکهی Wi-Fi که دستگاه به آن متصل است و یا قدرت سیگنال اتصال. کاربرها میتوانند این نوار وضعیت را به پایین بکشند. کافیست انگشت خود را روی این نوار قرار داده و سپس به سمت پایین حرکت بدهند.
سیستم عامل اندروید همچنین شامل ویژگی برای ذخیرهی باتری است. سیستم عامل، اپلیکیشنهایی که برای مدتی استفاده نشدهاند را به حالت تعلیق در میآورد تا میزان مصرف باتری و CPU را کاهش دهد. از ویژگیهای دیگر اندروید میتوان به سیستم مدیریت حافظه یا Memory Management اشاره کرد که به طور خودکار به اپلیکیشنهای غیر فعال اشغال کننده حافظه خاتمه میدهد. اندروید بر روی هر دو استاندارد سلولی یا Cellular Standard که به طور گستردهای استفاده میشوند یعنی GSM/HSDPA و CDMA/EV-DO کار میکند. اندروید همچنین از ویژگیها و تکنولوژیهای زیر پشتیبانی میکند:
- بلوتوث
- شبکه لبه یا Edge
- پروتکلهای ارتباطات 3G مانند HSDPA و EV-DO
- Wi-Fi
- تصحیح خودکار یا Autocorrect
- پیامهای SMS و MMS
- دوربین دیجیتال
- GPS
- قطب نما
- شتابسنج
- گرافیکهای 3 بعدی شتابدهی شده
- برنامههای چند وظیفهای
ورژن های مختلف اندروید
گوگل تغییرات تدریجی در ورژنهای مختلف اندروید ایجاد میکند. این تغییرات شامل پچهای یا وصلههای امنیتی و افزایش کارایی یا Performance میشود. در این قسمت به ورژنهای مختلف اندروید و تغییرات اصلی آنها میپردازیم:
- Android 1.0: در 23 سپتامبر سال 2008 عرضه شد. شامل برخی از برنامههای کاربردی گوگل مانند Gmail، Maps، Calendar و YouTube بود.
- Android 1.5 (Cupcake): در 27 آپریل سال 2009 عرضه شد. در این ورژن کیبورد مجازی داخل صفحهی نمایش و همچنین چهارچوب (Framework)ای برای ویجتهای اپلیکیشنهای مستقل معرفی شد.
- Android 1.6 (Donut): در 15 سپتامبر سال 2009 عرضه شد. توانایی اجرای سیستم عامل اندروید بر روی سایزهای مختلف صفحهی نمایش معرفی شد. همچنین در این نسخه پشتیبانی از شبکهی CDMA نیز افزوده شد.
- Android 2.0 (Eclair): در 26 اکتبر سال 2009 عرضه شد. از جمله قابلیتهایی اضافه شده به این نسخه، میتوان به ناوبری صدای Turn-By-Turn و Real-time Traffic Information اشاره کرد. همچین قابلیت زوم با استفاده از دو انگشت نیز اضافه شد.
- Android 2.2 (Froyo): در 20 می سال 2010 عرضه شد. پنل چسبیده شده در زیر صفحهی اصلی و قابلیت انجام کارهای مختلف به وسیلهی صدا، در این نسخه اضافه شد. کاربران بهوسیله ی این ابزار میتوانستند با صدای خود یک فرمانی را به گوشی بدهند تا گوشی آن عمل را انجام دهد. همچنین پشتیبانی از Flash در مرورگر وب نیز در این نسخه اضافه شد.
- Android 2.3 (Gingerbread): در 22 فوریه سال 2011 عرضه شد. این نسخه به طور انحصاری برای تبلتها ارائه شده بود.
- Android 4.0 (Ice Cream Sandwich): در 18 اکتبر سال 2011 عرضه شد. از ویژگیهای مهم این نسخه میتوان به یکی شدن استانداردهای UI برای گوشیهای هوشمند و تبلتها اشاره کرد. همچنین قابلیت کشیدن انگشت روی صفحه نمایش در این نسخه اضافه شد.
- Android 4.1 تا Android 4.3 (Jelly Bean): به ترتیب در 9 جولای 2012، 13 نوامبر 2012 و 24 جولای 2013 عرضه شدند. سرویس Google Now که یک سرویسی برای برنامهی روزانه بود معرفی شد. همچنین سیستم Notification تعاملی در این نسخه اضافه شد و سیستم جستجو بر اساس صوت نیز ارتقاء یافت.
- Android 4.4 (KitKat): در 31 اکتبر سال 2013 عرضه شد. بعضی از تغییرات ظاهری و رنگ بندی در این نسخه ایجاد گشت. به عنوان مثال رنگهای روشن تر و نوار وضعیت شفاف با آیکنهای سفید، در این نسخه اضافه شد.
- Android 5.0 (Lollipop): در 12 نوامبر سال 2014 عرضه شد. در این نسخه ظاهری مبتنی بر کارت در طراحی عناصری مانند نوتیفیکشن و لیست نرم افزارهای اخیر گنجاده شد. همچنین کنترل صوتی به وسیلهی هندزفری با فرمان گفتاری “Ok, Google” معرفی شد.
- Android 6.0 (Marshmallow): در 5 اکتبر 2015 عرضه شد. قابلیت Permission یا اجازه گیری از کاربر برای دسترسی به قسمتهای مختلف سیستم عامل و گوشی هوشمند و همچنین پشتیبانی از USB-C و اثر انگشت، در این نسخه معرفی شدند.
- Android 7.0, 7.1 (Nougat): در 22 آگوست سال 2016 و 4 اکتبر سال 2016 عرضه شدند. امکان حالت تقسیم صفحه ی نمایش یا Split-Screen Mode و دسته بندی کردن نوتفیکیشنها به وسیلهی اپلیکیشنها، در این سیستم معرفی شدند.
- Android 8.0, 8.1 (Oreo): در 21 آگوست سال 2017 و 5 دسامبر سال 2017 عرضه شدند. مدل تصویر-در-تصویر یا Picture-in-Picture (PIP) در این نسخه معرفی شد. همچنین از دیگر امکانات این نسخه، اضافه شدن قابلیت تکرار نوتیفیکیشن بود. Oreo اولین نسخهای بود که پروژهی Treble را در خود جا داد، تلاشی که توسط OEMها برای ارائهی بروز رسانی نرم افزاری استاندارد تر صورت گرفت (OEM خلاصه شدهی Original Equipment Manufacturer است و به شرکتها یا افرادی اشاره دارد که گوشیهای خود را در کارخانهی خود میسازند، مثلا سامسونگ، ال جی و...)
- Android 9.0 (Pie): در 6 آگوست سال 2018 عرضه شد. در این نسخه، مکان دکمههای Home، Back و Overview تغییر کرد. دکمهی Home چند منظوره شد و البته دکمهی Back نیز کوچکتر شد. همچنین چند ویژگی دیگر مانند پاسخهای پیشنهادی یا همان Suggested Replies برای پیامها و قابلیت مدیریت روشنایی (Brightness) گوشی نیز اضافه شد.
- Android 10 (Android Q): در 3 سپتامبر سال 2019 عرضه شد. در این نسخه یک تم تاریک یا Dark Mode بوجود آمد تا در بعضی برنامههای کاربردی، حواس پرتی کاربران را محدود کند و تمرکز آنها بیشتر شود. علاوه بر این حالت فوکوس نیز در این نسخه معرفی شد.
- Android 11 (Red Velvet Cake): در 8 سپتامبر سال 2020 عرضه شد. ضبط داخلی صفحهی نمایش در این نسخه اضافه شد. همچنین یک مکان واحد برای مشاهده و پاسخگویی به مکالمات در چندین برنامه ی پیام رسانی نیز ایجاد شد. گوکل در این نسخه حبابهای چت یا Chat Bubble را آپدیت کرد تا کاربران بتوانند مکالمات خودشان را به بالای برنامههای کاربردی و صفحهی نمایش پین کنند.
- Android 12 (Snow Cone): در 4 اکتبر سال 2021 عرضه شد. در این نسخه گزینههایی برای سفارشی سازی رابط کاربری اضافه شد. ویجت Conversation به کاربران این اجازه را داد تا مخاطبهایی که میخواهند را در Home Screen ذخیره کنند. همچنین چندین گزینه برای حفظ حریم خصوصی نیز در این نسخه مطرح شد. مثلا کدام برنامه به چه چیزهایی دسترسی دارند. فرضا دسترسی به دوربین، میکروفون و موقعیت مکانی و... همچنین امکان فعال و غیر فعال کردن موارد ذکر شده برای تمامی اپها با تاگلهای مجزا نیز ممکن شد.
- Android 12L: در 7 مارچ سال 2022 عرضه شد. کلمهی L در این نسخه برای Larger Screens به معنای صفحات بزرگتر استفاده شده است. هدف این نسخه بهبود بخشیدن رابط کاربری و بهینه کردن آن برای صفحات بزرگتر تبلت، گوشیهای تاشو و کروم بوکها بود. این آپدیت پنل دوگانه نوتیفیکیشن یا Dual-Panel Notification را برای تبلتها و گوشیهای تاشو اضافه کرد.
- Android 13 (Tiramisu): در 15 آگوست سال 2022 عرضه شد. گزینههای سفارشی سازی متعددی در این نسخه اضافه شد. از جمله گزینههایی برای رنگ، تم، زبان و موسیقی. بروز رسانیهایی برای کنترل بر روی اطلاعاتی که برنامهها میتوانند به آنها دسترسی داشته باشند نیز در این نسخه انجام شد. اجازهی کاربر برای تمامی نوتیفیکیشنها برای تمامی برنامهها اجباری شد و اطلاعات خصوصی کاربران نیز از Clipboard پاک شد. در آخر نیز این بروزرسانی با اشتراک گذاری پیامها، چتها، لینکها و تصاویر در چندین دستگاه اندرویدی مثل گوشیها، تبلت ها و کروم بوکها، قابلیت انجام همزمان چند کار یا همان Multitasking را فراهم کرد.
سخت افزار
اندروید از ARM برای پلتفرم سخت افزاری خود استفاده کرد. بعدها در ورژنهای بعدی سیستم عامل اندروید، از معماری x86 و x86-64 نیز پشتیبانی شد. در سال 2012، شرکتهای تولید کنندهی گوشی هوشمند اندروید و تبلتها، از پردازشگر Intel استفاده کردند. حداقل سخت افزار مورد نیاز اندروید، با توجه به نوع گوشی، صفحهی گوشی، CPU و تراکم صفحه متفاوت است. اما در هر صورت خود شرکت گوگل حداقل یک پردازشگر 200 مگاهرتزی (200 MHz) به همراه یک رم 32 مگابایتی و یک حافظه ی 32 مگابایتی را پیشنهاد کرده است.
گوگل یک داکیومنت و راهنمایی را به همراه حداقل سخت افزار مورد نیاز عرضه کرده تا شرکتهای سازندگان تجهیزات (OEM) از آن پیروی کنند. شرکتها برای گرفتن تایید گوگل، میبایست این الزامات را رعایت کند. در این صورت امکان عرضهی گوشیها به وسیلهی نرم افزارهای رسمی Google نیز فراهم میشود. البته باید گفت که ذات متن باز بودن اندروید، به این معنا است که میتوان این سیستم عامل را روی سخت افزارهای ضعیفتر نیز اجرا کرد.
مقایسه اندروید با دیگر سیستم عامل های موبایل
در ابتدا، سازندگان اندروید بر این باور بودند که سیستم عامل اندروید میتواند با سیستم عاملهای موبایلهای دیگه نظیر Symbian و Microsoft Windows رقابت کند.Symbian یک سیستم عامل بسته با یک میکروکرنل و یک رابط کاربری بود که یک Shell گرافیکی را ارائه کرده بود. خیلی از سازندگان موبایل از سیستم عامل Symbian در گوشیهای خود استفاده میکردند، از جمله نوکیا، سامسونگ و موتورولا. Symbian یک سیستم عامل معروف بود که در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار میگرفت. هرچند که در آمریکای شمالی نتوانست زیاد محبوبیت کسب کند. طراحی Symbian به سادگی اندروید و iOS نبود و برنامه نویسی سیستم عامل آن دشوار بود. این سیستم عامل تا سال 2014 فعالیت کرد و از 2014 دیگر توسعهی آن ادامه پیدا نکرد.
سیستم عامل Windows موبایل، یک سیستم عامل تعبیه شده بود که اولین بار در کامپیوترهای جیبی 2000 یا همان Pocket PC 2000 مورد استفاده قرار گرفت. کمپانی مایکروسافت، سیستم عامل موبایل را برای کسب و کارها عرضه کرد. رقابت بین سیستم عامل Android و iOS، مایکروسافت را مجبور به ایجاد تغییراتی کرد. در سال 2010، مایکروسافت Windows Mobile را جایگزین Windows Phone کرد. با هدف بازار مصرف، مایکروسافت Windows Phone را به نفع Windows 10 Mobile حذف کرد اما این سیستم عامل نیز متوقف شد. مایکروسافت پایان عمر سیستم عامل موبایل خود را در 14 ژانویه سال 2020 اعلام کرد.
رقیب اصلی سیستم عامل اندروید، Apple iOS است. هردو سیستم عامل Android و iOS دارای ویژگیهای رقابتی میباشند. سیستم عامل iOS، یک سیستم عامل اختصاصی میباشد که واسطها و طراحیهای ثابتی دارد، در حالی که اندروید یک سیستم عامل متن باز است و بسیار انعطاف پذیر میباشد و امکان کاستوم کردن یا سفارشی سازی کردن بسیاری از قسمتهای آن وجود دارد.
با توجه به گزارش Statcounter report، سهم بازار جهانی اندروید در سال 2022 برابر 71.85 درصد میباشد. در حالی که سهم بازار جهانی برای iOS برابر 27.5 درصد است. البته لازم به ذکر است که در آمریکا Apple بر بازار مسلط است و توانسته سهم 55.25 درصدی را داشته باشد، درحالی که اندروید 44.43 درصد از سهم سیستم عاملهای موبایلی را دارا است. سیستم عامل سامسونگ 0.27 درصد و ویندوز نیز 0.02 درصد از این سهم را دارند.
موارد استفاده ی سیستم عامل اندروید
سیستم عامل اندروید برخلاف سیستم عاملهای رقیب، تاکنون در موارد متعددی مورد استفاده قرار گرفته است. به علت متن باز (Open Source)اوپن سورس یا متن باز چیست؟ اوپن سورس به چه معناست؟اوپن سورس یا متن باز چیست؟ این صفحه عالی به بررسی این موارد و همچنین تاریخچه نرم افزار متن باز و نحوه به کارگیری متن باز در توسعه نرم افزار پرداخته است بودن این سیستم عامل، امکان ساختن اپ سریع و بدون دخالت هیچ شرکتی و همچنین پشتیبانی از انواع زبان های برنامه نویسی، باعث شده است که این سیستم عامل در بسیاری از دستگاهها و عرصهها مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال استفاده از سیستم عامل اندروید در مانتیور ماشین ها، یا در مباحث مربوط به IoT و موارد متعدد دیگر. در تصویر زیر یک دستگاه Android TV Box را مشاهده میکنید که از اندروید برای هوشمند کردن تلویزیون استفاده کرده است، همچنین در تصویر دیگر، مانیتور خودرو دارای سیستم عامل اندروید میباشد.
به طور کلی لیستی از مواردی که اندروید از آنها پشتیبانی میکند در زیر آورده شده است:
- موبایل ها و تبلت ها
- ساعت های هوشمند
- تلویزین های هوشمند
- وسایل های خانگی (یخچال، مایکروویو، لامپ های هوشمند و...)
- اتومبیل ها
- سنسور های IoT
- انواع گجت ها
انتقاد
یکی از انتقادات اصلی کاربران سیستم عامل اندروید، مشکل قطعه قطعه شدن یا Fragmentation است. ذات انعطاف پذیر و متن باز (Open Source)اوپن سورس یا متن باز چیست؟ اوپن سورس به چه معناست؟اوپن سورس یا متن باز چیست؟ این صفحه عالی به بررسی این موارد و همچنین تاریخچه نرم افزار متن باز و نحوه به کارگیری متن باز در توسعه نرم افزار پرداخته است بودن اندروید باعث شده تا تعداد بسیار زیادی از نرم افزارها و سخت افزارها برای دستگاههای اندرویدی ساخته شوند. خیلی از دستگاهها، نسخههای قدیمی اندروید را بر روی خود دارند. در جولای سال 2022 با توجه به گزارش Statcounter بیان شده که 29.63 درصد از کاربران، از اندروید ورژن 11 استفاده میکنند. 21.8 درصد از نسخهی 10، 20.86 درصد از نسخهی 12 و 10.74 درصد از نسخهی 9.
مشکل Fragment شدن چالشهای بسیاری را برای توسعه دهندگان برنامههای کاربردی اندروید به وجود آورده است. توسعهی یک نرم افزاری که بتواند بر روی تمامی دستگاهها و نسخهها اجرا شود، سخت است. Fragmentation همچنین در کسب و کار هم مشکل بوجود می آورد. کارکنان حوزهی فناوری اطلاعاتمعرفی فناوری اطلاعات (IT) - 7 دلیل برای انتخاب رشته آی تی در دانشگاهآی تی چیست و چگونه پس از ظهور توانست در مدت فقط 20 سال تمام دنیا را فرا بگیرد و اکثر پول دنیا را ببلعد و پرطرفدارترین و پر درآمدترین مشاغل دنیا را در بر گیرد، با بررسی کامل آی تی با ما همراه باشید. قادر نیستن به راحتی دستگاههایی که بر روی انواع سخت افزارها و نرم افزارها کار میکنند را ایمن و مدیریت کنند که یکی از مشکلات بزرگ Fragmentation است. البته گوگل در این زمینه اقداماتی انجام داده و راه حلی به وجود آورده است. پروژهی Treble یک راه برای این حل مشکل است. این پروژه، سیستم عامل اندروید را از تغییرات OEM جدا میکند و این امکان را فراهم میکند تا آپدیتهای نرم افزاری به سرعت منتشر و اجرا شوند.
یک انتقاد دیگری که به اندروید وارد میشود این است که برنامههای سیستم عامل اندروید را به راحتی میتوان سرقت کرد. با این حال با انتشار نسخهی Android Jelly Bean، گوگل این امکان را در اختیار توسعه دهندگان قرار داده تا بتوانند برنامههای کاربردی پولی ساخته شده را رمزنگاری یا Encrypt کنند.
اندروید چیست؟
اندروید یک سیستم عامل است که توسط گوگل توسعه داده میشود، سیستم عامل اندروید بیشتر بر روی دستگاههایی با صفحات لمسی مانند گوشیهای هوشمند و تبلتها مورد استفاده قرار میگیرد. اما قابلیت نصب آن بر روی دستگاههای دیگر مانند مچبندهای هوشمند، تلویزیون و کامپیوتر نیز ممکن میباشد.
ویژگی های اندروید نسبت به بقیه ی سیستم عامل ها چیست؟
- امکان سفارشی سازی کردن قسمتهای مختلف سیستم عامل به دلیل ذات متن باز بودن
- حق انتخاب بالا بدلیل وجود تعداد بسیار زیادی گوشی هوشمند در سایزها، صفحات، قیمتها و اندازههای مختلف
- امکان الحاق حافظهی خارجی
- امکان ساخت برنامههای کاربردی به وسیله ی زبانهای برنامه نویسی گوناگون
- داشتن تعداد بالایی برنامهی کاربردی و ویجت